Wraz z początkiem 2022 r. przestał obowiązywać kontrowersyjny artykuł 15e Ustawy o CIT, który nakazywał wyłączenie szerokiego katalogu wydatków na usługi niematerialne z kosztów uzyskania przychodów, jeśli koszty te przekroczyły określony w przepisie limit.

Drogą do zapewnienia sobie możliwości ujęcia w pełni tych wydatków w kosztach uzyskania przychodu było m.in. zawarcie uprzedniego porozumienia cenowego (APA) i wielu podatników złożyło odpowiednie wnioski. Nie wszyscy jednak zdecydowali się na tę kosztowną i czasochłonną procedurę. Nie oznacza to jednak, że nie mają oni żadnej możliwości uwzględnienia tego typu wydatków w kosztach uzyskania przychodów.

Czy koszty nieodliczone w latach 2018-2021 są już „stracone”?

Na podstawie art. 15e wprowadzono limit dotyczący wysokości wydatków z tytułu usług niematerialnych, które w danym roku można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Jeśli koszty usług niematerialnych objętych przepisem w danym roku przewyższały ten limit, ich nadwyżkę można było odliczyć w kolejnych pięciu latach do wysokości limitu obowiązującego dla tych lat.

W praktyce, dla wielu podmiotów możliwość odliczenia kosztów w kolejnych 5 latach miała małe znaczenie, ponieważ co roku ponosiły one koszty przekraczające limit, nie miały więc „zapasu”, który pozwalałby na odliczenie kosztów z poprzednich lat.

Okazuje się jednak, że usunięcie artykułu 15e z ustawy o CIT może pozwolić na odliczenie przynajmniej części kosztów, które w latach 2018-2021 były limitowane.

Na jakich zasadach odliczać w 2022 r. i kolejnych latach koszty limitowane z okresu 2018-2021?

Zgodnie z przepisem przejściowym ustawy, która wyeliminowała art. 15e, podatnicy, którzy nabyli prawo do odliczenia kosztów, zachowują to prawo w zakresie i na zasadach określonych w odpowiednim przepisie. Tym samym, mimo uchylenia artykułu, możliwość odliczenia nieodliczonych wcześniej kosztów przez kolejne 5 lat została zachowana na bazie przepisu przejściowego.

W tym kontekście pojawia się zasadnicza wątpliwość – czy podatnik musi w kalkulacji limitu za dany rok uwzględniać koszty ponoszone na bieżąco, w roku, w którym dokonuje odliczenia?

W praktyce, sprowadza się to do odpowiedzi na pytanie, czy np. w 2022 r. zaliczamy do kosztów uzyskania przychodów poniesione w poprzednich latach wydatki objęte art. 15e (ponad obowiązujące w tych latach limity) w wysokości:

• 3 miliony złotych + 5 procent EBITDA z 2022 r., pomniejszone o wydatki, które zostały poniesione w 2022 r. i które hipotetycznie byłyby objęte art. 15e, gdyby nadal obowiązywał, czy też
• 3 miliony złotych + 5 procent EBITDA z 2022 r. (rozwiązanie korzystniejsze).

Korzystne podejście organów podatkowych

Obserwujemy, że w ostatnim czasie pojawiło się w tym zakresie korzystne stanowisko KIS, zgodnie z którym w 2022 roku można odliczyć koszty usług objętych art. 15e w poprzednich latach w ramach limitu wynoszącego 3 miliony złotych + 5 procent EBITDA, niezależnie od wydatków poniesionych z tytułu tego typu usług w 2022 r.

Przy takiej interpretacji przepisów możliwe jest uwzględnienie w kosztach uzyskania przychodów wydatków nieodliczonych w latach 2018-2021 w kwocie co najmniej 3 miliony złotych rocznie. W związku z tym, nawet podmioty ponoszące co roku istotne koszty usług niematerialnych mogłyby skorzystać z odliczenia, które nie byłoby możliwe, gdyby art. 15e wciąż obowiązywał.

Takie rozwiązanie mogą rozważyć również podmioty, które zdecydowały się na złożenie wniosku o APA i czekają na decyzję od dłuższego czasu – pozwoli bowiem na zapłacenie niższego podatku już za 2022 r.

Jeśli są Państwo zainteresowani możliwością odliczenia w 2022 r. i kolejnych latach kosztów limitowanych wcześniej na bazie art. 15e, prosimy o kontakt. Doradzimy Państwu, jak zrobić to w bezpieczny sposób, minimalizując ryzyka w tym zakresie.